ျမတ္တမန္၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား အပုိင္း(၁)
ျမတ္တမန္၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား အပုိင္း(၁)
မုဖ္သီ ဦးသန္းေအာင္ (LL.B)
`အတ္စၥလားမုအလိုင္းကြန္းမ္ ၀ရဟ္မသြလ္လားဟိ ၀ဘရကာသုဟု´
ခ်စ္ခင္ေလးစားရပါေသာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးအေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကေန႔ေဟာၾကားတင္ျပ မယ့္ ခြတၱဗါဟ္ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ `ျမတ္တမန္၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား´ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ထဲမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတြနဲ႔အတူ မိမိတို႔ရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား အနစ္နာခံခဲ့ၾကၿပီး ေသာ၀္ဟီးဒ္ဆိုတဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္တစ္ပါးတည္းသာ နိစၥထာ၀ရတည္ရွိ ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ၿပီး အစၥလာမ္ကုိ ယံုၾကည္သက္၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ တမန္ေတာ္ျမတ္ေတြရဲ႕ `အဆ္ဟားဘ္´ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြအေၾကာင္းကုိ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အဲဒီအေၾကာင္းအရာမ်ားထဲကမွ ဒီကေန႔ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႏၱိမတမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မုဟမၼဒ္(ဆြ)ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားအေၾကာင္းကုိ တင္ျပမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူႀကီးမင္းမ်ားအားလံုး သိရိွ ၾကၿပီးတဲ့အတိုင္း လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ ေက်ာ္က အာေရးဘီးယားကၽြန္းဆြယ္မွာ ဂ်ာေဟလီယာသ္လို႔ေခၚတဲ့ အမိုက္ေမွာင္ထုဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ေလာကခပ္သိမ္းကုိ အလင္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအႏၱိမတမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မုဟမၼဒ္(ဆြ) မီး႐ွဴးသန္႔စင္ဖြားျမင္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအုပ္စုေတြထဲမွာပဲ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀)ေလာက္ က်င္လည္က်က္စားၿပီးေနခဲ့တုန္းက တစ္ရင္းတစ္ႏွီးရွိေနခဲ့ ၾကတဲ့လူေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္ကေန `မုဟမၼဒြရ္ ရစူလြလႅာဟ္´ဆိုၿပီး `မုုဟမၼဒ္သည္ အလႅာဟ္၏ ရဆူလ္တမန္ေတာ္ျဖစ္သည္´ဆိုၿပီးေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီး ေသာ၀္ဟီးဒ္ကုိ ေၾကညာလိုက္တဲ့အခါက် ေတာ့ ေစာေစာက ေက်နပ္ေနတဲ့၊ သေဘာက်ေနတဲ့ အုပ္စုေတြထဲကပဲ သက္၀င္ယံုၾကည္လက္ခံသူ၊ လူနည္းစုကပဲ သက္၀င္ယံုၾကည္လက္ခံ ၾကၿပီး၊ သက္၀င္ယံုၾကည္ လက္ခံျခင္းမရွိတဲ့လူမ်ားစုက ခြဲထြက္သြားၾကပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ပထမပိုင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး(ဆြ)ကုိ လူေတြမွန္ရင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူေယာက်္ားမွန္ရင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလ့ရွိတဲ့ အေခ်ာအလွ ပ်ိဳကညာေတြနဲ႔ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ရာထူးအာဏာနဲ႔ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မုဟမၼဒ္(ဆြ)ဟာ ေသာ၀္ဟီးဒ္ သစၥာ တရားကုိ သက္၀င္ယံုၾကည္ၿပီး က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ပါ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ားကုိ ေစာေစာက လူတိုင္းႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုး၊ တြယ္တာၾကတဲ့အရာေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္မႈကုိ ျပညႊန္ခဲ့ၿပီး ကုိယ္တိုင္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ရဲ႕မီး႐ွဴးတစ္ေဆာင္၊ အလင္းေရာင္ကုိ ထြန္းညႇိခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခါမွာ အဲဒီေဒသခံေတြထဲကပဲ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြအပါအ၀င္၊ အႀကီးအကဲေတြအပါအ၀င္ ကုိယ္ေတာ္ ျမတ္ကို စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းလို႔မရေတာ့တဲ့အဆံုးမွာ တိုက္ခိုက္၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြ ျပဳလုပ္က်ဴးလြန္လာရာက ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ အသက္၊ အုိးအိမ္စည္းစိမ္ကုိ ထိခိုက္ဖို႔အတြက္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မယ့္အဆင့္ အစီအစဥ္ အထိ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕အမိန္႔နဲ႔အတူ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးမုဟမၼဒ္(ဆြ)က မိမိရဲ႕ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တဲ့ မကၠာဟ္ဆိုတဲ့ အရပ္ေဒသကေန မဒီနာဆိုတဲ့ အရပ္ေဒသဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ထြက္ခြာ `ဟစ္ဂ်ရသ္´ ျပဳခဲ့ရပါတယ္။
ပထမပိုင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္အနည္းငယ္ပဲ ေျပာင္းေရႊ႕ထြက္ခြာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ယံုၾကည္သက္၀င္သူေတြကုိ ဒုကၡေပးလာတဲ့အခါမွာ အဲဒီယံုၾကည္သက္၀င္သူအမ်ားစုဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ေမြးရပ္ေျမ မကၠာဟ္ကုိစြန္႔ခြာၿပီး မဒီနာကုိ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားၾကရပါတယ္။ အဲဒီလို မိမိတို႔ရဲ႕ အသက္၊ အိုးအိမ္စည္းစိမ္နဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမမကၠာဟ္ကုိ စြန္႔ခြာသြားၾကရတဲ့ ယံုၾကည္သက္၀င္သူေတြကုိ `က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္´မွာ `မုဟာဂ်ီရ္´ လို႔ေဖာ္ျပပါတယ္။
အဲဒီလို အသက္၊ အိုးအိမ္စည္းစိမ္၊ ေမြးရပ္ေျမကုိ စြန္႔ခြာလာၾကတဲ့လူေတြကုိ မဒီနာၿမိဳ႕နဲ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိ တဲ့ အားေပး၊ ကူညီၾကတဲ့လူေတြကုိ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာ `အာန္ဆြာရ္´လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ `မုဟာဂ်ီရ္´ နဲ႔ `အာန္ဆြာရ္´ (အဆြာဟာဘ္ေတာ္) ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ ႏွလံုး သား တစ္ဦးခ်င္းတစ္ဦခ်င္းစီရဲ႕ သေဘာထားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနနဲ႔ အတုယူမွတ္သားစရာ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံမႈ၊ ႐ိုင္းပင္းကူညီမႈ၊ ဦးစားေပးမႈေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုတစ္ဖက္ကုိ စြန္႔လႊတ္ထြက္ခြာခဲ့ေပမယ့္လည္း ရန္သူအျဖစ္သတ္မွတ္တဲ့လူေတြက ဟိုေဒသ(မဒီနာ) အထိလိုက္ၿပီးေတာ့ ဒုကၡေပးၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အသက္ကုိပါ ရန္ရွာဒုကၡေပးၾကတဲ့အခါမွာ ဒုကၡကုိ မခံစားႏိုင္ေတာ့ တဲ့အဆံုး `ခုခံစစ္ပြဲ´ ဆင္ႏႊဲၾကရပါတယ္။ အဲဒီ `ခုခံစစ္ပဲြ´ ဆင္ႏႊဲလာၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ မြတ္ဆလင္မ္ေတြ ဘက္ကလည္း တိုက္ပဲြတစ္ရာ၊ ေအာင္ပြဲတစ္ရာ ရခဲ့တဲ့အေနအထားကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုတိုက္ပြဲမွာ ေအာင္ပဲြခံလာတဲ့အခါမွာ သံု႔ပန္းလက္ရ၊ ပစၥည္းေတြအလွဴရရွိမႈေတြလည္း ရရွိလာျခင္းရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုရရွိလာ တဲ့ စားနပ္ရိကၡာနဲ႔ ဥစၥာပစၥည္းဆိုင္ရာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲ! ဘယ္သူေတြခံစား၊ ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိ သလဲဆိုတာကအစ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္ အာန္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာက က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာပါတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ ေက်ာ္က အျဖစ္အပ်က္ပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတဲ့ အာယတ္ေတြကုိ လူႀကီးမင္းမ်ား နားဆင္ေနရင္းနဲ႔ မ်က္ေမွာက္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအပါအ၀င္ ကမာၻအရပ္ေဒသအသီးသီးမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ျမင္ကြင္းကုိလည္း ျမင္ၾကလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ ဆူရာဟ္(၅၉) အာယတ္(၈)မွာ “ တိုက္ပဲြေအာင္ၿပီးရရွိလာတဲ့ သံု႔ပန္းလက္ရ ပစၥည္းေတြ၊ (အေထာက္အပံ့ရရွိလာမယ့္) စားနပ္ရိကၡာ၊ ဥစၥာပစၥည္းေတြကုိ ပထမဦးစားေပးအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ေနရပ္၊ ေနအိမ္၊ ပစၥည္းဥစၥာ အရင္းအျမစ္ေတြကုိ စြန္႔လႊတ္၊ စြန္႔ခြာ ထြက္လာၾကတဲ့ စစ္ေဘးေရွာင္ဒုကၡသည္ မုဟာဂ်ီရ္မ်ားအတြက္ျဖစ္သည္ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မုဟာဂ်ီရ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဒီကိစၥက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ ေက်ာ္က တမန္ေတာ္ျမတ္ ရဲ႕ (အဆြာဟာဘ္ေတာ္)ေတြ မုဟာဂ်ီရ္ေတြအတြက္လို႔ပဲ မျမင္မိဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ အဲဒီလူေတြအတြက္ ေျပာရင္းနဲ႔ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္သည္ ေခတ္တိုင္း၊ စနစ္တိုင္းအတြက္ မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္အလင္းေရာင္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီကေန႔ ေခတ္ေရာ၊ လာမယ့္အနာဂါတ္ေခတ္တိုင္းအတြက္ေရာ၊ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကုိ လမ္းျပေနမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာေစာကေျပာတဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ဆုိတဲ့လူေတြ မိမိတို႔ရဲ႕ေနရပ္၊ ေနအိမ္ေတြ နဲ႔ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ၊ အရင္းအျမစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကေန႔ လက္တစ္ကမ္းမွာျမင္ေနရပါတယ္။ ေက်ာငး္ တက္ခ်င္တယ္၊ စာသင္ခ်င္တယ္၊ ေက်ာင္းမရွိဘူး။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ၊ ပညာပို႔ခ်သင္ၾကားေပးမယ့္ဆရာ မလံုေလာက္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ သူ႔အသက္ကုိသူ စိုးရိမ္လို႔။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေတြမွာ ေစာေစာကေျပာတဲ့ စားနပ္ ရိကၡာအကူအညီ၊ ေငြေၾကးဆိုင္ရာအကူအညီ၊ အေဆာက္အအံု ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဲဒီလူေတြမွာ ရပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။
အဲဒီလူေတြက ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ႔အတူရွိခဲ့တဲ့ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြထဲက မုဟာဂ်ီရ္ေတြရဲ႕အေနအထားကုိ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံက ခ်မွတ္ျပဌာန္းလိုက္တဲ့လမ္း စဥ္ကုိ က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္း ထုိအရွင္ျမတ္ရဲ႕ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ သေဘာတူညီမႈကုိ ရွာေဖြ႐ံုမွလြဲရင္ သူတို႔မွာ အျခားဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွမရွိဘူး။ သူတို႔ဘာလုပ္လုပ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္၊ ႏွစ္သက္၊ သေဘာတူ လက္ခံမႈအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဘ၀ရွင္သန္ရပ္တည္လ်က္ ရွိေနၾကတယ္။
မုဟာဂ်ီရ္ေတြ တစ္နည္း တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးလက္ထက္က အတူရွိခဲ့ၾကတဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ေတြကုိေျပာတာ။ ဒီမုဟာဂ်ီရ္ေတြက “ သူတုိ႔ (မုဟာဂ်ီရ္)က အလႅာဟ္ကုိ ကူညီ႐ိုင္းပင္းလ်က္ရွိေနၾကတယ္။ ရဆူလ္(တမန္ေတာ္ျမတ္) ကိုလည္း ကူညီ႐ိုင္းပင္းလ်က္ရွိၾကတယ္ ” အဲဒီေတာ့ ဘာသာျပန္႐ိုး႐ိုးေလးၾကည့္လိုက္ရင္ အလႅာဟ္ကုိ ကူညီ႐ိုင္း ပင္းလ်က္ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ အလႅာဟ္က အကူအညီေတြ လိုေနလို႔လား! ရဆူလ္ကုိ ကူညီ႐ိုင္းပင္းေနတယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ရဆူလ္ကေရာ အကူအညီလိုေနလို႔လား!
ဆိုေတာ့ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ ဆူရာဟ္(၇) အာယတ္ (၁၅၇)ကုိၾကည့္ရင္ အဲဒီအလႅာဟ့္အမိန္႔နာခံ ေတာ္ေတြက `၀အဇ္ဇ႐ူဟု ၀နစ႐ူဟု´ `အဲဒီလူေတြက အလႅာဟ္ျပဌာန္းထားတဲ့ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ကုိ တမန္ ေတာ္ျမတ္ႀကီး ပံုေဖာ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့အတိုင္း သူတို႔က လက္ေတြ႕လိုက္နာက်င့္သံုးရင္းနဲ႔ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ လမ္းစဥ္ကုိ ပံ့ပိုးကူညီလ်က္ရွိၾကပါတယ္။´ တမန္ေတာ္ျမတ္ အီစာ(အ)လက္ထက္တံုးကလည္း အီစာ(အ)က သူ႔ရဲ႕ (ဟ၀ါရီ) အဆြာဘ္ေတာ္ေတြကုိ သူကေမးခဲ့တယ္။ “ အလႅာဟ့္လမ္းမွာ အကူအညီေပးမယ့္လူေတြ ဘယ္သူေတြလဲ” လို႔ သူကေမးတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဟ၀ါရီေတြကေျပာတယ္။ “ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အလႅာဟ္ကုိ ကူညီေနတဲ့လူေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ” ဒီေတာ့ အလႅာဟ္က အကူအညီလိုလားဆိုေတာ့ အလႅာဟ္က အကူအညီမလိုပါဘူး။
အလႅာဟ္ အကူအညီမလိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ျပဌာန္းထားတဲ့ လမ္းညႊန္မိန္႔ ၾကားခ်က္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိယ္တိုင္ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္သံုး၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္းနဲ႔ အလႅာဟ္လမ္းစဥ္ မွာ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕လမ္းစဥ္ကုိ ပံုေဖာ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ကူညီသူေတြျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလိုကူညီလိုက္လို႔ အလႅာဟ္က အကူအညီရၿပီး အက်ိဳးရွိသြားသလားဆိုရင္ မရွိပါဘူး။ ဘယ္သူေတြ အက်ိဳးရွိလာလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပဲ အက်ိဳးရွိလာပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လာလဲဆိုရင္ ဆူရာဟ္ (၅၉) အာယတ္(၈)မွာ
“ အဲဒီလူေတြဟာ အမွန္သစၥာတရားကုိ အမွန္အတိုင္း ေျပာဆို၊ ျပဳမူ၊ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ `သစၥာရွင္´ ေတြျဖစ္တယ္ ” တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ဆူရာဟ္(၂၉) အာယတ္(၂)မွာ `လူေတြက ထင္ေနလားတဲ့။ သူတို႔က ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သက္၀င္ယံုလိုက္ပါၿပီလို႔ ေျပာ႐ံုမွ်နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕အရည္အေသြး၊ အရည္အခ်င္း မစစ္ေဆးဘဲနဲ႔ ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားလိုက္မယ္လို႔ သူတို႔ထင္ေန ၾကသလားတဲ့´
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဘယ္သူအမွန္ကုိေျပာၿပီး အမွန္ကုိ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တာ၊ ဘယ္သူေတြက အမွန္ကုိေျပာၿပီး အေျပာတစ္ျခား၊ အလုပ္တစ္ျခားနဲ႔ လွည့္စားေနသလဲဆိုတာကုိလည္း အလႅာဟ္က အရည္ အေသြး စစ္ေဆးေနမွာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးအတြက္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္ကုိ ယံုပါၿပီလို႔ႏႈတ္ကေျပာ႐ံုမွ်နဲ႔ ၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း အလႅာဟ့္လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကား ခ်က္ေတြကုိ လက္ေတြ႕၊ လုိက္နာက်င့္သံုး၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လိုပါတယ္ဆိုတာကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူသားဆန္တဲ့ စိတ္၊ လူသားဆန္တဲ့ ဆႏၵ၊ လူပီသတဲ့ အရည္အေသြးကုိ ဒီမုဟာဂ်ီရ္ေတြ အန္ဆြာရ္ေတြက ေဖာ္ျပေနတာကုိ ဆူရာဟ္(၅၉) အာယတ္(၉) မွာေဖာ္ျပေနပါတယ္။
အဲဒီ မုဟာဂ်ီရ္ေတြ ေဘးဒုကၡအႏၱရာယ္၊ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕လာရတဲ့အခါမွာ အန္ဆြာရ္လို႔ ေခၚတဲ့ ကူညီ႐ိုင္းပင္းသူေတြဟာ (ဒီစကားလံုးေလးဟာ အရမ္းမွတ္သားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္)။ ကုိယ္တိုင္အဆင္မေျပ တဲ့ၾကားထဲက (အဆင္ေျပလို႔လွဴတာမဟုတ္ဘူး၊ အဆင္ေျပလို႔ေပးတာမဟုတ္ဘူး) အဆင္ေျပလို႔မွေပးရင္ သူေဌး ေတြပဲ ကုသိုလ္ရေနလိမ့္မယ္။ အဆင္မေျပတဲ့ၾကားထဲက တစ္က်ပ္ႏိုင္ရင္ တစ္က်ပ္၊ တစ္ဆယ္ႏိုင္ရင္ တစ္ဆယ္၊ တစ္သိန္းတတ္ႏိုင္ရင္ တစ္သိန္း၊ တစ္သန္းႏိုင္ရင္ တစ္သန္း၊ လွဴခ်င္တဲ့စိတ္ရွိဖို႔၊ ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ရွိဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဒီမွာ ျပေနတာက ကုိယ္က အဆင္မေျပဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဟုိတေလာက ေၾကာ္ျငာတစ္ခုေတြ႕ရတယ္။
ကေလးေတြမွာေတာင္ မွ်ေ၀ေပးတတ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚေနၿပီတဲ့။ ဒါေပမဲ့ လူႀကီးေတြမွာရွားတယ္။ ရွားပါး ပစၥည္းျဖစ္ေနတယ္။ ကေလးေတြက မုန္႔ေလးတစ္ခုေလးေယာက္ရွိရင္ ေလးစိပ္ စိပ္လိုက္တယ္။ စိပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေလးေလးေယာက္ ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ထပ္ ေလးစိပ္ ထပ္စိပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ကေလးတစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ခြဲေ၀ေပးတဲ့ကေလးက သူရတဲ့ေ၀စုကုိ ထပ္ခြဲေပးလိုက္ပါတယ္။ ကေလးေတြမွာေတာင္ မွ်ေ၀ေပးတတ္တဲ့စိတ္ရွိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာရွိလာဖို႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ရမယ္။ ေမြးျမဴရမယ္။ တမန္ ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြက ေစာေစာကေျပာတဲ့စိတ္ဓါတ္မ်ိဳး။ ကုိယ္တိုင္အဆင္မေျပတဲ့ၾကားထဲက တစ္ဦး ကုိတစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႕ကုိတစ္ဖဲြ႕ မွ်ေ၀ေပးၾကတယ္။ ဦးစားေပးၾကေလ့ရွိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀ေတြက အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္၊ သေဘာတူညီမႈကုိ ရယူလိုတဲ့ဆႏၵရွိၾကတဲ့အတြက္ မုဟာဂ်ီရ္ေတြနဲ႔ အန္ဆြာရ္ေတြ ဟာ အျပန္အလွန္ စာနာ၊ ညႇာတာေထာက္ထားၿပီး သေဘာထားႀကီးစြာ ဦးစားေပးၾကတာ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ထား၊ စိတ္ဓါတ္ဆိုတာကုိ ဆူရာဟ္ (၅၉) အာယတ္(၉)မွာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
`မုဟာဂ်ီရ္ေတြကုိ ဦးစားေပးခဲ့သလို ေနာက္ထပ္အုပ္စုတစ္စုရွိပါေသးတယ္။ အန္ဆြာရ္ေတြပါ။ သူတို႔လည္း အက်ိဳးခံစားပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ အဲဒီလူေတြဟာ မုဟာဂ်ီရ္ေတြေရာက္ရွိလာျခင္း မရွိခင္ကတည္းက မိမိတို႔ရဲ႕ၿမိဳ႕ရြာမွာ အီမာန္ယံုၾကည္မႈ၊ ခိုင္မာစြာနဲ႔ ေနထိုင္လ်က္ရွိေနၾကပါတယ္။ ေစာေစာက စစ္ပြဲႏိုင္ၿပီးရရွိလာတဲ့ ဥစၥာပစၥည္းအပါ အ၀င္ လက္ရပစၥည္းမ်ားမွ ေ၀စုေ၀ပံု သက္ဆိုင္ပါတယ္လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္´
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကေန႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မိမိတို႔ရဲ႕ေဒသခံေတြနဲ႔ေရာ၊ စစ္ေဘးေရွာင္လာလို႔ေရာက္လာတဲ့ လူေတြနဲ႔ေရာ ရရွိလာမယ့္အေထာက္အပံ့ေတြ၊ အကူအညီေတြ၊ စားနပ္ရိကၡာ၊ ေငြေၾကးစတာေတြဟာ အက်ိဳးခံစား ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ `အဲဒီ အန္ဆြာရ္ဆိုတဲ့ ေဒသခံပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေမြးရပ္၊ အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္စြန္႔ ခြာလာၾကရတဲ့သူေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိလိုလားၿပီး ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးမႈရွိေအာင္´ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ကလူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကုိ ေနာက္ထပ္လူေတြေရာက္လာရင္ မလိုလားဘူး။ ရသမွ်အားလံုး ငါတို႔ပဲ လက္၀ါးႀကီးအုပ္သိမ္း မယ္။ ရတာအားလံုး ငါတို႔ယူမယ္။ ငါတို႔က အၿမဲတမ္း တရားမွ်တတယ္။ မယံုရင္ ဒီမွာၾကည့္။ ငါတစ္က်ပ္၊ နင္တစ္က်ပ္၊ ငါတစ္က်ပ္၊ မင္းတစ္က်ပ္၊ ငါတစ္က်ပ္၊ သူတစ္က်ပ္၊ ငါသာလွ်င္ အင္မတန္ တရားမွ်တၿပီးေတာ့ မွ်တတဲ့ ငါျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွမတရားမလုပ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒီလိုစိတ္ထားေလးေတြရွိတယ္)
ကုရ္အာန္ထဲက တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကေတာ့ သူတို႔ဆီကုိ အိုးအိမ္ေနရပ္ စြန္႔ခြာလာၾက တဲ့လူေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိလိုလားၿပီး ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးမႈရွိတယ္။ ( အဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ပါးစပ္ကပဲ မင္းတို႔ ကုိ ငါတို႔သနားပါတယ္။ ဂ႐ုဏာထားပါတယ္။ ေမတၱာထားပါတယ္။ ေစတနာထားပါတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းကုိ ထမင္းထုပ္ေလး ပို႔ေပးပါတယ္။ ႏႈတ္လွ်ာေလာက္ကေန ေျပာေနတဲ့အေနအထားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အေၾကာင္းအရင္း အမွန္ကို သိေအာင္လုပ္ၿပီး ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္း၊ ၿပီးေျမာက္ၿငိမ္းေအးေစရမွာျဖစ္ပါတယ္။ `သူတပါးတို႔ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိ မိမိတို႔ကုိယ္ထက္ ပုိၿပီးလိုလားၾကပါတယ္တဲ့´
ေတာ္ေတာ္ရွားတဲ့စိတ္ဓါတ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္အတုယူဖို႔ေကာင္းတဲ့၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ mindset ကုိ ျပင္ဖို႔ အရမ္းအေလးသာတဲ့အာယတ္ပဲ။ အဲဒီအန္ဆြာရ္ေတြရဲ႕ ပင္ကုိယ္စိတ္ႏွလံုးသားေတြထဲမွာလည္း မုဟာဂ်ီရ္ဆိုတဲ့ ေနရပ္စြန္႔ခြာလာရတ့ဲလူေတြကုိ ေပးလုိက္ရတဲ့အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့ေတြေၾကာင့္ ဘယ္လို မနာလိုမႈ၊ မေက်နပ္မႈမွ ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အဆင္မေျပဘူးေနာ္။ ကုိယ္ အဆင္မေျပတဲ့အခ်ိန္မွာရလာတဲ့ အကူအညီ၊ အေထာက္အပ့ံကုိ ေနာက္လူကုိ ဦးစားေပးလိုက္ရတယ္ဆိုတာ ေတာ္႐ံုစိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ ဒီေနရာမွာ စားနပ္ရိကၡာလည္းပါတယ္။ ေနရာထိုင္ခင္းလည္းပါတယ္။ ေငြေၾကး ဆိုင္ရာ ကူညီပံ့ပိုးမႈလည္းပါတယ္။ ေဆး၀ါးကုသမႈေတြလည္းပါတယ္။ ဟုိလူေတြကုိ ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ ေဒသခံ ေတြျဖစ္ေပမဲ့ မေက်နပ္မႈေတြ၊ မလိုမုန္းထားမႈေတြ၊ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြမွာ မျမင္ရ၊ မေတြ႔ရဘူး။ အဲဒီစိတ္ဓါတ္မရွိ ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔။ ထားလိုက္ပါ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တိုင္ဆိုပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ကုိ ရရွိဖို႔ႀကိဳး စားရဦးမယ္။ `အဲဒီလူေတြ မိမိတို႔ကုိယ္တိုင္ အဆင္မေျပ၊ ဆင္းရဲက်ပ္တည္း၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ၊ လုပ္ငန္းအဆင္ မေျပမႈေတြ ရွိခဲ့ၾကေပမယ့္ အျခားသူေတြကုိ မိမိတို႔ထက္ ဦးစားေပးၾကေလ့ရွိတယ္´
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပဲ။ ရတဲ့ဟာအားလံုး ကုိယ့္အိတ္ထဲပဲ ထည့္မယ္ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္တာက မြတ္ဆလင္မ္တစ္ေယာက္ထားရွိရမယ့္ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကုိ က်မ္းေတာ္ ျမတ္ကုရ္အာန္က သင္ၾကားေပးေနတယ္လုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ `မရွိလို႔မလွဴ၊ မလွဴလို႔မရွိ´ ဒါေၾကာင့္မို႔ ပညာရွင္ေတြက ေျပာတာေပါ့။ စီးပြားေရးလုပ္ေနရင္းနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ေနရင္းနဲ႔ ကုသိုလ္ေရးလုပ္ပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ ေနရင္းနဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ပါ။ လူေတြပဲေလ။ စီးပြားေရးလုပ္ရင္ ကုိယ့္အေရွ႕ေရာက္လာတဲ့ သူကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မြတ္ဆလင္မ္စကားနဲ႔ေျပာရင္ `ဂရတ္´ေရာက္လာၿပီ။ ေကာင္းေကာင္း ဟလာလ္လုပ္လိုက္ရ မယ္။ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ကုိက မွားယြင္းေနတဲ့စိတ္ဓါတ္။
တကယ္တမ္းဆိုရင္ ကုိယ့္ဆီကုိေရာက္လာတဲ့ Customer အဆင္ေျပဖို႔ ကုိယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာကုိ ပဲ စဥ္းစားသင့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဆူရာဟ္ယာစင္န္ ဖတ္ေကာင္းဖတ္ေနမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒုအာေပါင္း ခ်ဳပ္ ဖတ္ေကာင္းဖတ္ေနမယ္။ ၀ယ္သူေရာက္လာေတာ့ အျပတ္လွီးမယ္ဆိုေတာ့ ဖတ္ေနတဲ့အရာနဲ႔ စိတ္ဓါတ္၊ လုပ္ရပ္ မအပ္စပ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ! ကိုယ့္အတၱအက်ိဳးစီးပြားကုိပဲၾကည့္ၿပီး သူတစ္ပါးရဲ႕ အခြင့္အေရး၊ အခြင့္ အလမ္း၊ ရပုိင္ခြင့္ေတြကို မတရားေလာဘစိတ္နဲ႔ ရယူခ်င္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြ မေမြးျမဴရဖို႔ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ သင္ေပးေနပါတယ္။
ျမတ္တမန္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြဟာ အျပန္အလွန္ ဦးစားေပးၾကေလ့ရွိသလို၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုိယ့္မွာမရွိတဲ့ၾကားက မွ်ေ၀ခံစား တတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ပုိင္ရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါန႔ဲပတ္သက္ၿပီး ဟိုး လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၃၀နီးပါးက ဆရာႀကီးဃာဇီမုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဆီမွာ ပညာရည္ ႏို႔ ေသာက္စို႔ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလးက ဒီအာယတ္ကုိ ဆရာႀကီးဃာဇီက သူတို႔ကုိ သင္ၾကားေပးတဲ့အေၾကာင္းေျပာ တာကုိ ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ ဆရာႀကီးဃာဇီက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ (၅၉း၉) ေနာက္ဆံုးအာယတ္ကတဲ့ `လူကုိ လူျဖစ္ေအာင္ ကုရ္အာန္က သင္ေပးလိုက္တဲ့နည္းလမ္းပဲ´ တဲ့။ လြယ္လြယ္ေလးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အရမ္းခက္တယ္တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ `ဘယ္သူမဆို မိမိ္ကိုယ္ကုိ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန္မာန၊ အလိုရမၼက္၊ ရာဂ ဆႏၵေတြကေန ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ကင္းေ၀းျခငး္ခံရၿပီဆို ရင္ အဲဒီလူ (လူ႔အဖြဲ႕အစည္း) ေအာင္ျမင္ၿပီတဲ့´။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ဒီကေန႔ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္း စာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြဖတ္ၾကည့္။ လင္မယားရန္ျဖစ္တယ္။ ေယာက်္ားက မိန္းမကုိသံတုတ္နဲ႔႐ိုက္လိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ မိန္းမနဲ႔ေယာက်္ား စကားမ်ားတယ္။ မိန္းမက ေယာက်္ားကုိ ဓါးနဲ႔ထိုးလိုက္တယ္။ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး အတြင္းလူနာအခန္းကုိ ေရာက္သြားတယ္။
ဒါဘာျဖစ္လို႔လဲ! ဒီျပသနာေတြရဲ႕အစဟာ မီးဖိုေခ်ာင္က စတာ။ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ဘာျဖစ္လို႔စျဖစ္လဲဆိုရင္ အလုပ္အကုိင္ရွားပါးၿပီး ၀င္ေငြရလမ္း ခက္ခဲလာတဲ့အခါမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနဲ႔ ပညာရည္မျပည့္၀မႈေတြက ပိုလာ တယ္။ အဲဒီအခါက် လူေတြမွာ ေဒါသေတြအလြယ္တကူ ေပါက္ကြဲလာတယ္။ ဒီအခါမွာ အဲဒီလူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွာ မၾကာခဏႀကီးမားတဲ့ ျပသနာေတြတက္လာတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနရင္းနဲ႔ တစ္ဖက္မွာ တစ္ဖက္ကလူေတြက အလုပ္အကိုင္၊ အခြင့္အလမ္းေတြ ေကာင္းမြန္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အဆင္ေျပေနတာကုိေတြ႕ေတာ့ တစ္ဖက္ကုိ `မုဒိတာ´ပြားရမယ့္အစား မေက်နပ္မႈျဖစ္ေပၚလာတယ္။ အဲဒီကစလို႔ မနာလို၀န္တိုမႈေတြေပၚလာ တယ္။ အဲဒီမနာလို ၀န္တိုမႈကုိ ေရွ႕တန္းသိပ္တင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔မွာ ေမာဟဖံုးလႊမ္းသြားတယ္။ မွန္ျခင္း၊ မွားျခင္း၊ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိုးျခင္းဆိုတာ ေ၀ခြဲႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားခ်မ္းသာတာကုိျမင္ၿပီး ငါတို႔လည္း ရတဲ့နည္းနဲ႔ ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သူဘာလုပ္လာလဲဆိုရင္ ေလာဘေတြ မတရားတက္ၿပီး မလုပ္သင့္ မကိုင္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္လာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဥပေဒႏွင့္မညီတဲ့ လုပ္ရပ္လုပ္ေတာ့ အဖမ္းခံရေတာ့ ေသာကေတြ ထပ္ျဖစ္လာရေတာ့တယ္။
အျခားတစ္ဖက္က ခ်မ္းသာလာတဲ့လူေတြလည္း အဆင္ေျပလာတာနဲ႔အမွ် ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈ ေလ်ာ့နည္း လာတာနဲ႔အမွ် ေလာဘ၊ အလိုရမၼက္ေတြ မတရားႀကီးထြားလာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ရတာမွန္သမွ်၊ ရွိတာမွန္သမွ် ငါ့ဟာ၊ ငါ့အတြက္ဆိုၿပီး အားလံုးသိမ္းက်ံဳးယူတာလုပ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕လက္တစ္ကမ္းကုိ ၾကည့္ရင္ ေတြ႔မွာပါ။
ဘယ္ႏွစ္သက္စားလို႔မွ မကုန္ႏိုင္တဲ့ လူေတြပင္လွ်င္ ထပ္ၿပီး ရတာအားလံုးယူဦးမယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ရယူေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။ ေလာဘေတြအမ်ားႀကီးတက္လာၿပီး ေငြအေျမာက္အမ်ားရလာၿပီး သံုးစရာေနရာမရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘာလုပ္ၾကလဲဆိုရင္ သံုးဖို႔ျဖဳန္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ေနရာေတြမွာ သြားၿပီးသံုး၊ ျဖဳန္းၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဆႏၵ၊ ရမၼက္၊ ရာဂ၊ အဲဒီလိုင္းေတြမွာ ေရာက္သြားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူဟာ မိမိကုိယ္မိမိ Self Control မတည့္မတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အခ်န္မေရြး ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္ကုိေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုရ္အာန္က သင္ေပး ေနတာ။ ဘယ္သူမဆို ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန၊ အလိုရမၼက္၊ အတၱေတြကုိ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီလူ ေအာင္ျမင္မယ္တဲ့။ ကုရ္္အာန္က်မ္းပါ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကုိ ျပင္လို႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဟုိရက္က ကၽြန္ေတာ္ ဧရာ၀တီတိုင္းဘက္ကုိသြားရင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔စကားေျပာၾကေတာ့ ေက်ာင္းေတြ မွာ ျပည္သူ႔နီတိသင္ရင္ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီးေျပာတယ္။ ေက်ာင္းမွာစာတမ္းေတြ ေရးထားတယ္။ `မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္´ `မိမိအတန္းကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္´ မျပည့္စံုဘူးထင္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္းေျပာၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္မိုးလင္း အိပ္ယာထရင္ မ်က္ႏွာသစ္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ မ်က္ႏွာႀကီးက ေဟာင္း သြားလို႔လား။ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္က မ်က္ႏွာသစ္ရင္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစား သင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သစ္လိုက္တာနဲ႔ အတိတ္က ေဟာင္းသြား တဲ့ လုပ္ရပ္ေဟာင္း၊ မေကာင္းတဲ့ဟာေတြအားလံုး ထားခဲ့ရမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ မ်က္ႏွာသစ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ သစ္ မယ္။ ၿပီးေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္လားဆုိတာသိဖို႔ မွန္ၾကည့္ၾကတယ္။ မွန္ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ေၾကြးေက်ာ္သံကုိ ေန႔တိုင္းရြတ္မယ္။ မိမိကိုယ္ကုိ ေကာငး္ေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ကစၿပီး ေကာင္း ေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ မိမိရဲ႕စိတ္ကုိေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားမည္။ မိမိရဲ႕ႏႈတ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ ဘယ္သူ႔ ကုိမွ မမွန္မကန္မေျပာဘူး။
မိမိရဲ႕လက္ကုိေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားမည္။ မိမိေၾကာင့္ မည္သူမွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ဘူး။ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေစရ။ ၿပီးေတာ့ မိမိရဲ႕အႀကံအစည္ကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ ဒီေန႔ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ႀကံစည္မယ့္ အႀကံ အစည္အားလံုးဟာ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္နဲ႔ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ေသာစံနမူနာနဲ႔အညီျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ႀကံစည္ပါမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာပါမယ္၊ လုပ္ပါမယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္အကိုင္ကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္လို႔ေျပာမယ္။ သမာသမတ္ရွိစြာ၊ သမာအာဇီ၀ နည္းနဲ႔ ရွာေဖြဆည္းပူးလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုိ လုပ္ကိုင္ေနရင္းနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ပါမယ္၊ ကုသုိလ္ေရး လုပ္ပါမယ္၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမြးရ မယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အမူအက်င့္၊ အျပဳအမူ၊ အေတြးအေခၚေတြကုိလည္း ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ လို႔ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းဟာ စံျပလူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္လာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြက တစ္ဦးကုိတစ္ဦး အနစ္နာခံ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔၊ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဟာ အလြန္တရာ တရားမွ်တေတာ္မူတဲ့ အရွင္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘာေတြ႔ရလဲဆိုေတာ့ အာယတ္နံပါတ္(၁၀)ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာက လူ႔အဖဲြ႕အစည္းႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ နဲ႔ အန္ဆြာရ္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ အစၥလာမ္ကျပဌာန္းတဲ့ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဘယ္လူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွာ မဆို မုုဟာဂ်ီရ္လည္းရွိေနမယ္။ အန္ဆြာရ္လည္းရွိေနမယ္။ ၿပီးေတာ့ တတိယအုပ္စု ယံုၾကည္သူမ်ား၊ သူတို႔ေနာက္ မွာထပ္မံၿပီး ေရာက္ရွိလာတဲ့ လူေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါတယ္။ သူတို႔အၿမဲေၾကြးေၾကာ္ေနပါတယ္။ (၅၉း၁၀)မွာ-
“ အို … အရွင္ျမတ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔၏ဘ၀ေတြကုိ လံုၿခံဳမႈျပဳေပးသနားေတာ္မူၿပီး ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာေပးေတာ္ မူပါ။ ဒါ့အျပင္ အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္မႈအပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕က ဦးေဆာင္တည္ရွိခဲ့ၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ ၏ ညီေနာင္မ်ားကုိလည္း လံုၿခံဳမႈျပဳေပးသနားေတာ္မူၿပီး ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာ ေပးေတာ္မူပါအရွင္ ”
မ်ားေသာအားျဖင့္ ကုိယ့္ေရွ႕ကရွိခဲ့တဲ့ ပညာရွင္ေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ အဲဒီလူေတြမရွိ ေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်မွ ျပန္ၿပီးေခ်ပပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်မွ အခ်ိဳ႕က အျပစ္ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒါက အစၥလာမ္ က သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္နဲ႔မကိုက္ညီဘူး။ ကိုယ့္ထက္အရင္ အီမန္သက္၀င္ယံုၾကည္ခဲ့ၿပီးသူေတြကုိ ကုိယ္ေတြက ဘာပဲေျပာရမလဲဆိုရင္ သူတို႔ဘ၀ေတြကုိ လံုၿခံဳမႈျပဳေပးပါလို႔ပဲေျပာရမယ္။ မြတ္ဆလင္မ္ေတြထားရ မယ့္ စိတ္ေနစိတ္ထားပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ကုိ သက္၀င္ယံုၾကည္တဲ့ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ေနာက္က သာေဘအီးန္၊ သဗၺသာေဘအီးန္အားလံုးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ “ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးသားအ တြင္းမွာ သက္၀င္ယံုၾကည္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ရန္ညႇိဳး၊ ရန္စ၊ အာဃာတ တစ္စံုတစ္ရာကုိမွ် မျဖစ္ေပၚေစပါ ေစႏွင့္ ”
အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္သူေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ အဖုအထစ္ေတြ၊ အထစ္အေငါ့ ေတြရွိခဲ့ရင္ အားသာတဲ့လူက ခြင့္လႊတ္ရမယ္။ အားနည္းတဲ့လူက ေတာင္းပန္ရမယ္။ မွားတဲ့လူက ေတာင္းပန္၊ မွန္တဲ့လူက ခြင့္လႊတ္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးၾကားမွာ ရန္ညႇိဳး၊ ရန္စ၊ အာဃာတမရွိရဘူးလို႔၊ မလုပ္ေပးပါနဲ႔လို႔၊ အလႅာဟ္ကုိ ေျပာလ်က္ရွိတယ္။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ ရေနမလဲဆိုတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
“ အုိ … ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရွင္၊ ဧကန္စင္စစ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အလြန္တရာ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေတာ္မူေသာ၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျဖည့္ဆည္းေထာက္ပံ့ေပးေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ပါတယ္ ” လို႔ ဒီအာယတ္မွာေဖာ္ျပေနပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ `ဆဘက´ဆိုတဲ့စကားလံုးကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူက ေရွ႕မွာရွိသည္။ ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္သည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူက ထိပ္ဆံုးကိုေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ေဖာ္ျပ ခ်က္အရ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေၾကာင့္ ကဲြျပားသြားတဲ့အေျခအေန(၃)ရပ္ရွိပါ တယ္။ အေျခအေနတစ္ရပ္ကေတာ့ သူက `လက္၀ဲ´ဘက္သားလို႔ေခၚတယ္။ သူတို႔ဟာ ေလာကမွာ ယံုခ်င္တာကုိ ယံုၿပီး၊ ေျပာခ်င္တာကုိေျပာ၊ လုပ္ခ်င္တာကုိလုပ္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္တာကုိျဖစ္ဆိုၿပီး ေနခဲ့တဲ့လူေတြျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္အုပ္စုကေတာ့ `လက်္ာ´ဘက္သားေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ယံုၾကည္ ခိုင္းထားတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကုိ ယံုၾကည္ၿပီးေတာ့ အလႅာဟ့္အမိန္႔လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကုိ တစ္ေသြမတိမ္း (ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းဆႏၵအရေျပာရင္ ေအာင္မွတ္ရရင္ ေက်နပ္ပါတယ္လို႔ေျပာေနတဲ့ လူေတြ) အဲဒါ လက်္ာ အုပ္စု။
ထိပ္ဆံုးက လူေတြကေတာ့ ထိပ္ဆံုးမွာပဲ။ အဲဒါကုိ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာ အခုန ကၽြန္ေတာ္ေျပာေန တဲ့ စိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေတြက တမန္ေတာ္ျမတ္နဲ႔အတူ မိမိတို႔ရဲ႕အသက္အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္ကုိ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္ၿပီး အစၥလာမ္ရဲ႕မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ ထြန္းညႇိမႈမွာ တစ္တပ္တစ္အားပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဟာ ထိပ္ဆံုးမွာပဲရွိေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလူေတြက အလႅာဟ္လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ အနီးကပ္ဆံုးမွာရွိေနခဲ့ပါ တယ္တဲ့။ ( ၾကည့္ ဆူရာဟ္ – ၅၆း၁၀ )
ေအာင္မွတ္ရ႐ံုနဲ႔ ေက်နပ္မယ္ဆုိရင္ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာမွာ ရပ္ေနလိုက္ပါ။ တကယ္လို႔ ဂုဏ္ထူးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ထိပ္ဆံုးမွာေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေန ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္နဲ႔ အညီ မိမိဘ၀ကုိ တည့္မတ္၍ အလႅာဟ္လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ကို တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕လမ္းစဥ္နဲ႔အညီ ထက္ၾကပ္ မကြာလိုက္နာက်င့္သံုးရင္းနဲ႔ ဘ၀တည္ေဆာက္ၾကပါ။ အဲဒါဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးကုိေရာက္ရွိလာပါလိမ့္မယ္ … တဲ့။
ဆူရာဟ္(၉) အာယတ္ (၁၀၀)မွာ “ ထိပ္ဆံုးကေန အရင္ဆံုးဦးေဆာင္ေနတဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ေတြနဲ႔ အန္ဆြာရ္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမွာ အလႅာဟ္ဥပေဒ၊ လမ္းညႊန္ျပဌာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေတာ္တည့္ မွန္ကန္အခ်ိဳးအစားက်တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကုိ ထပ္ၾကပ္မကြာ လုိက္နာက်င့္သံုးမယ့္လူေတြ … ” ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြမွာ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က ေဖာ္ျပရာမွာ အံ့ၾသ စရာေကာင္းတာက ဟဇရာသ္အူမရ္ နာမည္လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ဟဇရသ္ အဗူဘကၠရ္ ဆီးဒၵီးက္နာမည္ လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ဟဇရသ္အြစၥမန္းနာမည္လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ဟဇရသ္အလီ(ရႆြီ) နာမည္လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ပုဂၢလဓိဌာန္နာမည္ ဘယ္သူ႔နာမည္မွ မပါဘူး။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားပါေနတာက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ေမြးစားမႈျပဳလုပ္ျခင္းကုိ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္က တားျမစ္တဲ့အခါမွာ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းေၾကာင့္ `ဇိုက္ဒ္´ဆိုတဲ့နာမည္ေတာ့ ကုရ္အာန္ထဲမွာ ဆူရာဟ္နံပါတ္ (၃၃) မွာ ပါ ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ နာမည္မပါတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာမွလြမ္းေန စရာမလိုဘူး။ အဲဒီ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြဆုိတာ ကုရ္အာန္ကုိ ေလ့လာလိုက္တာနဲ႔ မ်က္စိထဲမွာ ျမင္လာလုိက္လို႔ရ တယ္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ၊ ဦးေဆာင္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ လက္ေတြ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကုိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
`အလႅာဟ္ကေတာ့ေလ အဲဒီလူေတြရဲ႕ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြကုိ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ သေဘာတူညီခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။´ ေတာ္ၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ ဘာလိုခ်င္ေသးလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ရွင္းတယ္။ အလႅာဟ္ကုိ ယံုတယ္။ အလႅာဟ့္ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္ေတြကုိ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္သံုးတယ္။ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲေမးရင္ အလႅာဟ္ ရဲ႕ `ရာဇီ´ ျဖစ္ဖို႔ပဲ။ အလႅာဟ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈကုိပဲ လိုခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ႏၷသ္လည္း မလိုခ်င္ဘူး။ အလႅာဟ္က `ငါေက်နပ္တယ္၊ ႏွစ္သက္တယ္´ ဂ်ဟႏၷမ္ကုိသြားဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးက သြားမယ့္ထဲမွာ `အင္ရွာအလႅာဟ္´ ကၽြန္ေတာ္ပါသြားမွာပါ။
ဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ပထမဦးဆံုးေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၄)ႏွစ္ (၁၅)ႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဦးေလး မုဟမၼဒ္ဟာရွင္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိေျပာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ဦးေလးဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေန လဲ။ ဂ်ႏၷသ္ ဒီေလာက္ေကာင္းတာ မသြားဘူး။ “ အလႅာဟ္အခုလို ေက်နပ္ႏွစ္သက္သေဘာတူညီလိုက္ျခင္းကုိ ခံရတဲ့အတြက္လည္း အဲဒီလူေတြဟာ အလႅာဟ္အေပၚမွာ ေက်နပ္တယ္ ”
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး “ သူတို႔အတြက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အမတသုခဘံုကုိ အဆင္သင့္ ျပဳလုပ္ထားၿပီးျဖစ္တယ္ ” အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ သေဘာတူညီမႈကုိရရွိေရးအတြက္ အီမာန္ သက္၀င္ယံုၾကည္ျခင္း (အမၼာေလ ဆြာေလဟာ) ေကာင္းျမတ္တဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကုိ လုပ္ကိုင္ရင္းနဲ႔ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြ ေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ကုရ္အာန္႔လမ္းစဥ္ကုိ ထက္ၾကပ္မကြာ လုိက္နာက်င့္သံုးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစ၊ အရည္အေသြး၊ အရည္အခ်င္းေတြ ကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခြတၱဗါဟ္ကို ဒီမွာပဲ ရပ္နားလိုက္ပါတယ္ ။ ။
ျမတ္တမန္၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား
မုဖ္သီ ဦးသန္းေအာင္ (LL.B)
`အတ္စၥလားမုအလိုင္းကြန္းမ္ ၀ရဟ္မသြလ္လားဟိ ၀ဘရကာသုဟု´
ခ်စ္ခင္ေလးစားရပါေသာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးအေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကေန႔ေဟာၾကားတင္ျပ မယ့္ ခြတၱဗါဟ္ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ `ျမတ္တမန္၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား´ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ထဲမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတြနဲ႔အတူ မိမိတို႔ရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား အနစ္နာခံခဲ့ၾကၿပီး ေသာ၀္ဟီးဒ္ဆိုတဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္တစ္ပါးတည္းသာ နိစၥထာ၀ရတည္ရွိ ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ၿပီး အစၥလာမ္ကုိ ယံုၾကည္သက္၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ တမန္ေတာ္ျမတ္ေတြရဲ႕ `အဆ္ဟားဘ္´ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြအေၾကာင္းကုိ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အဲဒီအေၾကာင္းအရာမ်ားထဲကမွ ဒီကေန႔ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႏၱိမတမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မုဟမၼဒ္(ဆြ)ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားအေၾကာင္းကုိ တင္ျပမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူႀကီးမင္းမ်ားအားလံုး သိရိွ ၾကၿပီးတဲ့အတိုင္း လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ ေက်ာ္က အာေရးဘီးယားကၽြန္းဆြယ္မွာ ဂ်ာေဟလီယာသ္လို႔ေခၚတဲ့ အမိုက္ေမွာင္ထုဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ေလာကခပ္သိမ္းကုိ အလင္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအႏၱိမတမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မုဟမၼဒ္(ဆြ) မီး႐ွဴးသန္႔စင္ဖြားျမင္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအုပ္စုေတြထဲမွာပဲ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀)ေလာက္ က်င္လည္က်က္စားၿပီးေနခဲ့တုန္းက တစ္ရင္းတစ္ႏွီးရွိေနခဲ့ ၾကတဲ့လူေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံေတာ္ကေန `မုဟမၼဒြရ္ ရစူလြလႅာဟ္´ဆိုၿပီး `မုုဟမၼဒ္သည္ အလႅာဟ္၏ ရဆူလ္တမန္ေတာ္ျဖစ္သည္´ဆိုၿပီးေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီး ေသာ၀္ဟီးဒ္ကုိ ေၾကညာလိုက္တဲ့အခါက် ေတာ့ ေစာေစာက ေက်နပ္ေနတဲ့၊ သေဘာက်ေနတဲ့ အုပ္စုေတြထဲကပဲ သက္၀င္ယံုၾကည္လက္ခံသူ၊ လူနည္းစုကပဲ သက္၀င္ယံုၾကည္လက္ခံ ၾကၿပီး၊ သက္၀င္ယံုၾကည္ လက္ခံျခင္းမရွိတဲ့လူမ်ားစုက ခြဲထြက္သြားၾကပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ပထမပိုင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး(ဆြ)ကုိ လူေတြမွန္ရင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူေယာက်္ားမွန္ရင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလ့ရွိတဲ့ အေခ်ာအလွ ပ်ိဳကညာေတြနဲ႔ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ရာထူးအာဏာနဲ႔ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး မုဟမၼဒ္(ဆြ)ဟာ ေသာ၀္ဟီးဒ္ သစၥာ တရားကုိ သက္၀င္ယံုၾကည္ၿပီး က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ပါ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ားကုိ ေစာေစာက လူတိုင္းႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုး၊ တြယ္တာၾကတဲ့အရာေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္မႈကုိ ျပညႊန္ခဲ့ၿပီး ကုိယ္တိုင္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ရဲ႕မီး႐ွဴးတစ္ေဆာင္၊ အလင္းေရာင္ကုိ ထြန္းညႇိခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခါမွာ အဲဒီေဒသခံေတြထဲကပဲ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြအပါအ၀င္၊ အႀကီးအကဲေတြအပါအ၀င္ ကုိယ္ေတာ္ ျမတ္ကို စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းလို႔မရေတာ့တဲ့အဆံုးမွာ တိုက္ခိုက္၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြ ျပဳလုပ္က်ဴးလြန္လာရာက ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ အသက္၊ အုိးအိမ္စည္းစိမ္ကုိ ထိခိုက္ဖို႔အတြက္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မယ့္အဆင့္ အစီအစဥ္ အထိ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕အမိန္႔နဲ႔အတူ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးမုဟမၼဒ္(ဆြ)က မိမိရဲ႕ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တဲ့ မကၠာဟ္ဆိုတဲ့ အရပ္ေဒသကေန မဒီနာဆိုတဲ့ အရပ္ေဒသဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ထြက္ခြာ `ဟစ္ဂ်ရသ္´ ျပဳခဲ့ရပါတယ္။
ပထမပိုင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္အနည္းငယ္ပဲ ေျပာင္းေရႊ႕ထြက္ခြာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ယံုၾကည္သက္၀င္သူေတြကုိ ဒုကၡေပးလာတဲ့အခါမွာ အဲဒီယံုၾကည္သက္၀င္သူအမ်ားစုဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ေမြးရပ္ေျမ မကၠာဟ္ကုိစြန္႔ခြာၿပီး မဒီနာကုိ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားၾကရပါတယ္။ အဲဒီလို မိမိတို႔ရဲ႕ အသက္၊ အိုးအိမ္စည္းစိမ္နဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမမကၠာဟ္ကုိ စြန္႔ခြာသြားၾကရတဲ့ ယံုၾကည္သက္၀င္သူေတြကုိ `က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္´မွာ `မုဟာဂ်ီရ္´ လို႔ေဖာ္ျပပါတယ္။
အဲဒီလို အသက္၊ အိုးအိမ္စည္းစိမ္၊ ေမြးရပ္ေျမကုိ စြန္႔ခြာလာၾကတဲ့လူေတြကုိ မဒီနာၿမိဳ႕နဲ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိ တဲ့ အားေပး၊ ကူညီၾကတဲ့လူေတြကုိ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာ `အာန္ဆြာရ္´လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ `မုဟာဂ်ီရ္´ နဲ႔ `အာန္ဆြာရ္´ (အဆြာဟာဘ္ေတာ္) ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ ႏွလံုး သား တစ္ဦးခ်င္းတစ္ဦခ်င္းစီရဲ႕ သေဘာထားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနနဲ႔ အတုယူမွတ္သားစရာ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံမႈ၊ ႐ိုင္းပင္းကူညီမႈ၊ ဦးစားေပးမႈေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုတစ္ဖက္ကုိ စြန္႔လႊတ္ထြက္ခြာခဲ့ေပမယ့္လည္း ရန္သူအျဖစ္သတ္မွတ္တဲ့လူေတြက ဟိုေဒသ(မဒီနာ) အထိလိုက္ၿပီးေတာ့ ဒုကၡေပးၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အသက္ကုိပါ ရန္ရွာဒုကၡေပးၾကတဲ့အခါမွာ ဒုကၡကုိ မခံစားႏိုင္ေတာ့ တဲ့အဆံုး `ခုခံစစ္ပြဲ´ ဆင္ႏႊဲၾကရပါတယ္။ အဲဒီ `ခုခံစစ္ပဲြ´ ဆင္ႏႊဲလာၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ မြတ္ဆလင္မ္ေတြ ဘက္ကလည္း တိုက္ပဲြတစ္ရာ၊ ေအာင္ပြဲတစ္ရာ ရခဲ့တဲ့အေနအထားကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုတိုက္ပြဲမွာ ေအာင္ပဲြခံလာတဲ့အခါမွာ သံု႔ပန္းလက္ရ၊ ပစၥည္းေတြအလွဴရရွိမႈေတြလည္း ရရွိလာျခင္းရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုရရွိလာ တဲ့ စားနပ္ရိကၡာနဲ႔ ဥစၥာပစၥည္းဆိုင္ရာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲ! ဘယ္သူေတြခံစား၊ ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိ သလဲဆိုတာကအစ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္ အာန္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာက က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာပါတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ ေက်ာ္က အျဖစ္အပ်က္ပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတဲ့ အာယတ္ေတြကုိ လူႀကီးမင္းမ်ား နားဆင္ေနရင္းနဲ႔ မ်က္ေမွာက္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအပါအ၀င္ ကမာၻအရပ္ေဒသအသီးသီးမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ျမင္ကြင္းကုိလည္း ျမင္ၾကလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ ဆူရာဟ္(၅၉) အာယတ္(၈)မွာ “ တိုက္ပဲြေအာင္ၿပီးရရွိလာတဲ့ သံု႔ပန္းလက္ရ ပစၥည္းေတြ၊ (အေထာက္အပံ့ရရွိလာမယ့္) စားနပ္ရိကၡာ၊ ဥစၥာပစၥည္းေတြကုိ ပထမဦးစားေပးအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ေနရပ္၊ ေနအိမ္၊ ပစၥည္းဥစၥာ အရင္းအျမစ္ေတြကုိ စြန္႔လႊတ္၊ စြန္႔ခြာ ထြက္လာၾကတဲ့ စစ္ေဘးေရွာင္ဒုကၡသည္ မုဟာဂ်ီရ္မ်ားအတြက္ျဖစ္သည္ ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မုဟာဂ်ီရ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဒီကိစၥက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၄၀၀ ေက်ာ္က တမန္ေတာ္ျမတ္ ရဲ႕ (အဆြာဟာဘ္ေတာ္)ေတြ မုဟာဂ်ီရ္ေတြအတြက္လို႔ပဲ မျမင္မိဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ အဲဒီလူေတြအတြက္ ေျပာရင္းနဲ႔ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္သည္ ေခတ္တိုင္း၊ စနစ္တိုင္းအတြက္ မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္အလင္းေရာင္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီကေန႔ ေခတ္ေရာ၊ လာမယ့္အနာဂါတ္ေခတ္တိုင္းအတြက္ေရာ၊ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကုိ လမ္းျပေနမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာေစာကေျပာတဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ဆုိတဲ့လူေတြ မိမိတို႔ရဲ႕ေနရပ္၊ ေနအိမ္ေတြ နဲ႔ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ၊ အရင္းအျမစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကေန႔ လက္တစ္ကမ္းမွာျမင္ေနရပါတယ္။ ေက်ာငး္ တက္ခ်င္တယ္၊ စာသင္ခ်င္တယ္၊ ေက်ာင္းမရွိဘူး။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ၊ ပညာပို႔ခ်သင္ၾကားေပးမယ့္ဆရာ မလံုေလာက္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ သူ႔အသက္ကုိသူ စိုးရိမ္လို႔။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေတြမွာ ေစာေစာကေျပာတဲ့ စားနပ္ ရိကၡာအကူအညီ၊ ေငြေၾကးဆိုင္ရာအကူအညီ၊ အေဆာက္အအံု ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဲဒီလူေတြမွာ ရပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။
အဲဒီလူေတြက ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ႔အတူရွိခဲ့တဲ့ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြထဲက မုဟာဂ်ီရ္ေတြရဲ႕အေနအထားကုိ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔မွာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံက ခ်မွတ္ျပဌာန္းလိုက္တဲ့လမ္း စဥ္ကုိ က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္း ထုိအရွင္ျမတ္ရဲ႕ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ သေဘာတူညီမႈကုိ ရွာေဖြ႐ံုမွလြဲရင္ သူတို႔မွာ အျခားဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွမရွိဘူး။ သူတို႔ဘာလုပ္လုပ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္၊ ႏွစ္သက္၊ သေဘာတူ လက္ခံမႈအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဘ၀ရွင္သန္ရပ္တည္လ်က္ ရွိေနၾကတယ္။
မုဟာဂ်ီရ္ေတြ တစ္နည္း တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးလက္ထက္က အတူရွိခဲ့ၾကတဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ေတြကုိေျပာတာ။ ဒီမုဟာဂ်ီရ္ေတြက “ သူတုိ႔ (မုဟာဂ်ီရ္)က အလႅာဟ္ကုိ ကူညီ႐ိုင္းပင္းလ်က္ရွိေနၾကတယ္။ ရဆူလ္(တမန္ေတာ္ျမတ္) ကိုလည္း ကူညီ႐ိုင္းပင္းလ်က္ရွိၾကတယ္ ” အဲဒီေတာ့ ဘာသာျပန္႐ိုး႐ိုးေလးၾကည့္လိုက္ရင္ အလႅာဟ္ကုိ ကူညီ႐ိုင္း ပင္းလ်က္ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ အလႅာဟ္က အကူအညီေတြ လိုေနလို႔လား! ရဆူလ္ကုိ ကူညီ႐ိုင္းပင္းေနတယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ရဆူလ္ကေရာ အကူအညီလိုေနလို႔လား!
ဆိုေတာ့ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ ဆူရာဟ္(၇) အာယတ္ (၁၅၇)ကုိၾကည့္ရင္ အဲဒီအလႅာဟ့္အမိန္႔နာခံ ေတာ္ေတြက `၀အဇ္ဇ႐ူဟု ၀နစ႐ူဟု´ `အဲဒီလူေတြက အလႅာဟ္ျပဌာန္းထားတဲ့ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ကုိ တမန္ ေတာ္ျမတ္ႀကီး ပံုေဖာ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့အတိုင္း သူတို႔က လက္ေတြ႕လိုက္နာက်င့္သံုးရင္းနဲ႔ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ လမ္းစဥ္ကုိ ပံ့ပိုးကူညီလ်က္ရွိၾကပါတယ္။´ တမန္ေတာ္ျမတ္ အီစာ(အ)လက္ထက္တံုးကလည္း အီစာ(အ)က သူ႔ရဲ႕ (ဟ၀ါရီ) အဆြာဘ္ေတာ္ေတြကုိ သူကေမးခဲ့တယ္။ “ အလႅာဟ့္လမ္းမွာ အကူအညီေပးမယ့္လူေတြ ဘယ္သူေတြလဲ” လို႔ သူကေမးတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဟ၀ါရီေတြကေျပာတယ္။ “ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အလႅာဟ္ကုိ ကူညီေနတဲ့လူေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ” ဒီေတာ့ အလႅာဟ္က အကူအညီလိုလားဆိုေတာ့ အလႅာဟ္က အကူအညီမလိုပါဘူး။
အလႅာဟ္ အကူအညီမလိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ျပဌာန္းထားတဲ့ လမ္းညႊန္မိန္႔ ၾကားခ်က္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိယ္တိုင္ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္သံုး၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္းနဲ႔ အလႅာဟ္လမ္းစဥ္ မွာ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕လမ္းစဥ္ကုိ ပံုေဖာ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ကူညီသူေတြျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလိုကူညီလိုက္လို႔ အလႅာဟ္က အကူအညီရၿပီး အက်ိဳးရွိသြားသလားဆိုရင္ မရွိပါဘူး။ ဘယ္သူေတြ အက်ိဳးရွိလာလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပဲ အက်ိဳးရွိလာပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လာလဲဆိုရင္ ဆူရာဟ္ (၅၉) အာယတ္(၈)မွာ
“ အဲဒီလူေတြဟာ အမွန္သစၥာတရားကုိ အမွန္အတိုင္း ေျပာဆို၊ ျပဳမူ၊ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ `သစၥာရွင္´ ေတြျဖစ္တယ္ ” တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ဆူရာဟ္(၂၉) အာယတ္(၂)မွာ `လူေတြက ထင္ေနလားတဲ့။ သူတို႔က ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သက္၀င္ယံုလိုက္ပါၿပီလို႔ ေျပာ႐ံုမွ်နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕အရည္အေသြး၊ အရည္အခ်င္း မစစ္ေဆးဘဲနဲ႔ ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားလိုက္မယ္လို႔ သူတို႔ထင္ေန ၾကသလားတဲ့´
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ဘယ္သူအမွန္ကုိေျပာၿပီး အမွန္ကုိ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တာ၊ ဘယ္သူေတြက အမွန္ကုိေျပာၿပီး အေျပာတစ္ျခား၊ အလုပ္တစ္ျခားနဲ႔ လွည့္စားေနသလဲဆိုတာကုိလည္း အလႅာဟ္က အရည္ အေသြး စစ္ေဆးေနမွာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးအတြက္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္ကုိ ယံုပါၿပီလို႔ႏႈတ္ကေျပာ႐ံုမွ်နဲ႔ ၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း အလႅာဟ့္လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကား ခ်က္ေတြကုိ လက္ေတြ႕၊ လုိက္နာက်င့္သံုး၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လိုပါတယ္ဆိုတာကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူသားဆန္တဲ့ စိတ္၊ လူသားဆန္တဲ့ ဆႏၵ၊ လူပီသတဲ့ အရည္အေသြးကုိ ဒီမုဟာဂ်ီရ္ေတြ အန္ဆြာရ္ေတြက ေဖာ္ျပေနတာကုိ ဆူရာဟ္(၅၉) အာယတ္(၉) မွာေဖာ္ျပေနပါတယ္။
အဲဒီ မုဟာဂ်ီရ္ေတြ ေဘးဒုကၡအႏၱရာယ္၊ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕လာရတဲ့အခါမွာ အန္ဆြာရ္လို႔ ေခၚတဲ့ ကူညီ႐ိုင္းပင္းသူေတြဟာ (ဒီစကားလံုးေလးဟာ အရမ္းမွတ္သားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္)။ ကုိယ္တိုင္အဆင္မေျပ တဲ့ၾကားထဲက (အဆင္ေျပလို႔လွဴတာမဟုတ္ဘူး၊ အဆင္ေျပလို႔ေပးတာမဟုတ္ဘူး) အဆင္ေျပလို႔မွေပးရင္ သူေဌး ေတြပဲ ကုသိုလ္ရေနလိမ့္မယ္။ အဆင္မေျပတဲ့ၾကားထဲက တစ္က်ပ္ႏိုင္ရင္ တစ္က်ပ္၊ တစ္ဆယ္ႏိုင္ရင္ တစ္ဆယ္၊ တစ္သိန္းတတ္ႏိုင္ရင္ တစ္သိန္း၊ တစ္သန္းႏိုင္ရင္ တစ္သန္း၊ လွဴခ်င္တဲ့စိတ္ရွိဖို႔၊ ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ရွိဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဒီမွာ ျပေနတာက ကုိယ္က အဆင္မေျပဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဟုိတေလာက ေၾကာ္ျငာတစ္ခုေတြ႕ရတယ္။
ကေလးေတြမွာေတာင္ မွ်ေ၀ေပးတတ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚေနၿပီတဲ့။ ဒါေပမဲ့ လူႀကီးေတြမွာရွားတယ္။ ရွားပါး ပစၥည္းျဖစ္ေနတယ္။ ကေလးေတြက မုန္႔ေလးတစ္ခုေလးေယာက္ရွိရင္ ေလးစိပ္ စိပ္လိုက္တယ္။ စိပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကေလးေလးေယာက္ ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ထပ္ ေလးစိပ္ ထပ္စိပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ကေလးတစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ခြဲေ၀ေပးတဲ့ကေလးက သူရတဲ့ေ၀စုကုိ ထပ္ခြဲေပးလိုက္ပါတယ္။ ကေလးေတြမွာေတာင္ မွ်ေ၀ေပးတတ္တဲ့စိတ္ရွိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာရွိလာဖို႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ရမယ္။ ေမြးျမဴရမယ္။ တမန္ ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြက ေစာေစာကေျပာတဲ့စိတ္ဓါတ္မ်ိဳး။ ကုိယ္တိုင္အဆင္မေျပတဲ့ၾကားထဲက တစ္ဦး ကုိတစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႕ကုိတစ္ဖဲြ႕ မွ်ေ၀ေပးၾကတယ္။ ဦးစားေပးၾကေလ့ရွိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀ေတြက အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္၊ သေဘာတူညီမႈကုိ ရယူလိုတဲ့ဆႏၵရွိၾကတဲ့အတြက္ မုဟာဂ်ီရ္ေတြနဲ႔ အန္ဆြာရ္ေတြ ဟာ အျပန္အလွန္ စာနာ၊ ညႇာတာေထာက္ထားၿပီး သေဘာထားႀကီးစြာ ဦးစားေပးၾကတာ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ထား၊ စိတ္ဓါတ္ဆိုတာကုိ ဆူရာဟ္ (၅၉) အာယတ္(၉)မွာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
`မုဟာဂ်ီရ္ေတြကုိ ဦးစားေပးခဲ့သလို ေနာက္ထပ္အုပ္စုတစ္စုရွိပါေသးတယ္။ အန္ဆြာရ္ေတြပါ။ သူတို႔လည္း အက်ိဳးခံစားပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ အဲဒီလူေတြဟာ မုဟာဂ်ီရ္ေတြေရာက္ရွိလာျခင္း မရွိခင္ကတည္းက မိမိတို႔ရဲ႕ၿမိဳ႕ရြာမွာ အီမာန္ယံုၾကည္မႈ၊ ခိုင္မာစြာနဲ႔ ေနထိုင္လ်က္ရွိေနၾကပါတယ္။ ေစာေစာက စစ္ပြဲႏိုင္ၿပီးရရွိလာတဲ့ ဥစၥာပစၥည္းအပါ အ၀င္ လက္ရပစၥည္းမ်ားမွ ေ၀စုေ၀ပံု သက္ဆိုင္ပါတယ္လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္´
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကေန႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မိမိတို႔ရဲ႕ေဒသခံေတြနဲ႔ေရာ၊ စစ္ေဘးေရွာင္လာလို႔ေရာက္လာတဲ့ လူေတြနဲ႔ေရာ ရရွိလာမယ့္အေထာက္အပံ့ေတြ၊ အကူအညီေတြ၊ စားနပ္ရိကၡာ၊ ေငြေၾကးစတာေတြဟာ အက်ိဳးခံစား ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ `အဲဒီ အန္ဆြာရ္ဆိုတဲ့ ေဒသခံပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေမြးရပ္၊ အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္စြန္႔ ခြာလာၾကရတဲ့သူေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိလိုလားၿပီး ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးမႈရွိေအာင္´ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ကလူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကုိ ေနာက္ထပ္လူေတြေရာက္လာရင္ မလိုလားဘူး။ ရသမွ်အားလံုး ငါတို႔ပဲ လက္၀ါးႀကီးအုပ္သိမ္း မယ္။ ရတာအားလံုး ငါတို႔ယူမယ္။ ငါတို႔က အၿမဲတမ္း တရားမွ်တတယ္။ မယံုရင္ ဒီမွာၾကည့္။ ငါတစ္က်ပ္၊ နင္တစ္က်ပ္၊ ငါတစ္က်ပ္၊ မင္းတစ္က်ပ္၊ ငါတစ္က်ပ္၊ သူတစ္က်ပ္၊ ငါသာလွ်င္ အင္မတန္ တရားမွ်တၿပီးေတာ့ မွ်တတဲ့ ငါျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွမတရားမလုပ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒီလိုစိတ္ထားေလးေတြရွိတယ္)
ကုရ္အာန္ထဲက တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကေတာ့ သူတို႔ဆီကုိ အိုးအိမ္ေနရပ္ စြန္႔ခြာလာၾက တဲ့လူေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိလိုလားၿပီး ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးမႈရွိတယ္။ ( အဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ပါးစပ္ကပဲ မင္းတို႔ ကုိ ငါတို႔သနားပါတယ္။ ဂ႐ုဏာထားပါတယ္။ ေမတၱာထားပါတယ္။ ေစတနာထားပါတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းကုိ ထမင္းထုပ္ေလး ပို႔ေပးပါတယ္။ ႏႈတ္လွ်ာေလာက္ကေန ေျပာေနတဲ့အေနအထားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အေၾကာင္းအရင္း အမွန္ကို သိေအာင္လုပ္ၿပီး ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္း၊ ၿပီးေျမာက္ၿငိမ္းေအးေစရမွာျဖစ္ပါတယ္။ `သူတပါးတို႔ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိ မိမိတို႔ကုိယ္ထက္ ပုိၿပီးလိုလားၾကပါတယ္တဲ့´
ေတာ္ေတာ္ရွားတဲ့စိတ္ဓါတ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္အတုယူဖို႔ေကာင္းတဲ့၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ mindset ကုိ ျပင္ဖို႔ အရမ္းအေလးသာတဲ့အာယတ္ပဲ။ အဲဒီအန္ဆြာရ္ေတြရဲ႕ ပင္ကုိယ္စိတ္ႏွလံုးသားေတြထဲမွာလည္း မုဟာဂ်ီရ္ဆိုတဲ့ ေနရပ္စြန္႔ခြာလာရတ့ဲလူေတြကုိ ေပးလုိက္ရတဲ့အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့ေတြေၾကာင့္ ဘယ္လို မနာလိုမႈ၊ မေက်နပ္မႈမွ ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အဆင္မေျပဘူးေနာ္။ ကုိယ္ အဆင္မေျပတဲ့အခ်ိန္မွာရလာတဲ့ အကူအညီ၊ အေထာက္အပ့ံကုိ ေနာက္လူကုိ ဦးစားေပးလိုက္ရတယ္ဆိုတာ ေတာ္႐ံုစိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ ဒီေနရာမွာ စားနပ္ရိကၡာလည္းပါတယ္။ ေနရာထိုင္ခင္းလည္းပါတယ္။ ေငြေၾကး ဆိုင္ရာ ကူညီပံ့ပိုးမႈလည္းပါတယ္။ ေဆး၀ါးကုသမႈေတြလည္းပါတယ္။ ဟုိလူေတြကုိ ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ ေဒသခံ ေတြျဖစ္ေပမဲ့ မေက်နပ္မႈေတြ၊ မလိုမုန္းထားမႈေတြ၊ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြမွာ မျမင္ရ၊ မေတြ႔ရဘူး။ အဲဒီစိတ္ဓါတ္မရွိ ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔။ ထားလိုက္ပါ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တိုင္ဆိုပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ကုိ ရရွိဖို႔ႀကိဳး စားရဦးမယ္။ `အဲဒီလူေတြ မိမိတို႔ကုိယ္တိုင္ အဆင္မေျပ၊ ဆင္းရဲက်ပ္တည္း၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ၊ လုပ္ငန္းအဆင္ မေျပမႈေတြ ရွိခဲ့ၾကေပမယ့္ အျခားသူေတြကုိ မိမိတို႔ထက္ ဦးစားေပးၾကေလ့ရွိတယ္´
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပဲ။ ရတဲ့ဟာအားလံုး ကုိယ့္အိတ္ထဲပဲ ထည့္မယ္ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္တာက မြတ္ဆလင္မ္တစ္ေယာက္ထားရွိရမယ့္ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကုိ က်မ္းေတာ္ ျမတ္ကုရ္အာန္က သင္ၾကားေပးေနတယ္လုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ `မရွိလို႔မလွဴ၊ မလွဴလို႔မရွိ´ ဒါေၾကာင့္မို႔ ပညာရွင္ေတြက ေျပာတာေပါ့။ စီးပြားေရးလုပ္ေနရင္းနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ေနရင္းနဲ႔ ကုသိုလ္ေရးလုပ္ပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ ေနရင္းနဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ပါ။ လူေတြပဲေလ။ စီးပြားေရးလုပ္ရင္ ကုိယ့္အေရွ႕ေရာက္လာတဲ့ သူကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မြတ္ဆလင္မ္စကားနဲ႔ေျပာရင္ `ဂရတ္´ေရာက္လာၿပီ။ ေကာင္းေကာင္း ဟလာလ္လုပ္လိုက္ရ မယ္။ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ကုိက မွားယြင္းေနတဲ့စိတ္ဓါတ္။
တကယ္တမ္းဆိုရင္ ကုိယ့္ဆီကုိေရာက္လာတဲ့ Customer အဆင္ေျပဖို႔ ကုိယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာကုိ ပဲ စဥ္းစားသင့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဆူရာဟ္ယာစင္န္ ဖတ္ေကာင္းဖတ္ေနမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒုအာေပါင္း ခ်ဳပ္ ဖတ္ေကာင္းဖတ္ေနမယ္။ ၀ယ္သူေရာက္လာေတာ့ အျပတ္လွီးမယ္ဆိုေတာ့ ဖတ္ေနတဲ့အရာနဲ႔ စိတ္ဓါတ္၊ လုပ္ရပ္ မအပ္စပ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ! ကိုယ့္အတၱအက်ိဳးစီးပြားကုိပဲၾကည့္ၿပီး သူတစ္ပါးရဲ႕ အခြင့္အေရး၊ အခြင့္ အလမ္း၊ ရပုိင္ခြင့္ေတြကို မတရားေလာဘစိတ္နဲ႔ ရယူခ်င္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြ မေမြးျမဴရဖို႔ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ သင္ေပးေနပါတယ္။
ျမတ္တမန္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြဟာ အျပန္အလွန္ ဦးစားေပးၾကေလ့ရွိသလို၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုိယ့္မွာမရွိတဲ့ၾကားက မွ်ေ၀ခံစား တတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ပုိင္ရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါန႔ဲပတ္သက္ၿပီး ဟိုး လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၃၀နီးပါးက ဆရာႀကီးဃာဇီမုဟမၼဒ္ဟာရွင္မ္ဆီမွာ ပညာရည္ ႏို႔ ေသာက္စို႔ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလးက ဒီအာယတ္ကုိ ဆရာႀကီးဃာဇီက သူတို႔ကုိ သင္ၾကားေပးတဲ့အေၾကာင္းေျပာ တာကုိ ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ ဆရာႀကီးဃာဇီက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ (၅၉း၉) ေနာက္ဆံုးအာယတ္ကတဲ့ `လူကုိ လူျဖစ္ေအာင္ ကုရ္အာန္က သင္ေပးလိုက္တဲ့နည္းလမ္းပဲ´ တဲ့။ လြယ္လြယ္ေလးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အရမ္းခက္တယ္တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ `ဘယ္သူမဆို မိမိ္ကိုယ္ကုိ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန္မာန၊ အလိုရမၼက္၊ ရာဂ ဆႏၵေတြကေန ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ကင္းေ၀းျခငး္ခံရၿပီဆို ရင္ အဲဒီလူ (လူ႔အဖြဲ႕အစည္း) ေအာင္ျမင္ၿပီတဲ့´။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ဒီကေန႔ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္း စာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြဖတ္ၾကည့္။ လင္မယားရန္ျဖစ္တယ္။ ေယာက်္ားက မိန္းမကုိသံတုတ္နဲ႔႐ိုက္လိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ မိန္းမနဲ႔ေယာက်္ား စကားမ်ားတယ္။ မိန္းမက ေယာက်္ားကုိ ဓါးနဲ႔ထိုးလိုက္တယ္။ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး အတြင္းလူနာအခန္းကုိ ေရာက္သြားတယ္။
ဒါဘာျဖစ္လို႔လဲ! ဒီျပသနာေတြရဲ႕အစဟာ မီးဖိုေခ်ာင္က စတာ။ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ဘာျဖစ္လို႔စျဖစ္လဲဆိုရင္ အလုပ္အကုိင္ရွားပါးၿပီး ၀င္ေငြရလမ္း ခက္ခဲလာတဲ့အခါမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနဲ႔ ပညာရည္မျပည့္၀မႈေတြက ပိုလာ တယ္။ အဲဒီအခါက် လူေတြမွာ ေဒါသေတြအလြယ္တကူ ေပါက္ကြဲလာတယ္။ ဒီအခါမွာ အဲဒီလူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွာ မၾကာခဏႀကီးမားတဲ့ ျပသနာေတြတက္လာတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနရင္းနဲ႔ တစ္ဖက္မွာ တစ္ဖက္ကလူေတြက အလုပ္အကိုင္၊ အခြင့္အလမ္းေတြ ေကာင္းမြန္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အဆင္ေျပေနတာကုိေတြ႕ေတာ့ တစ္ဖက္ကုိ `မုဒိတာ´ပြားရမယ့္အစား မေက်နပ္မႈျဖစ္ေပၚလာတယ္။ အဲဒီကစလို႔ မနာလို၀န္တိုမႈေတြေပၚလာ တယ္။ အဲဒီမနာလို ၀န္တိုမႈကုိ ေရွ႕တန္းသိပ္တင္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔မွာ ေမာဟဖံုးလႊမ္းသြားတယ္။ မွန္ျခင္း၊ မွားျခင္း၊ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိုးျခင္းဆိုတာ ေ၀ခြဲႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားခ်မ္းသာတာကုိျမင္ၿပီး ငါတို႔လည္း ရတဲ့နည္းနဲ႔ ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သူဘာလုပ္လာလဲဆိုရင္ ေလာဘေတြ မတရားတက္ၿပီး မလုပ္သင့္ မကိုင္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္လာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဥပေဒႏွင့္မညီတဲ့ လုပ္ရပ္လုပ္ေတာ့ အဖမ္းခံရေတာ့ ေသာကေတြ ထပ္ျဖစ္လာရေတာ့တယ္။
အျခားတစ္ဖက္က ခ်မ္းသာလာတဲ့လူေတြလည္း အဆင္ေျပလာတာနဲ႔အမွ် ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈ ေလ်ာ့နည္း လာတာနဲ႔အမွ် ေလာဘ၊ အလိုရမၼက္ေတြ မတရားႀကီးထြားလာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ရတာမွန္သမွ်၊ ရွိတာမွန္သမွ် ငါ့ဟာ၊ ငါ့အတြက္ဆိုၿပီး အားလံုးသိမ္းက်ံဳးယူတာလုပ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕လက္တစ္ကမ္းကုိ ၾကည့္ရင္ ေတြ႔မွာပါ။
ဘယ္ႏွစ္သက္စားလို႔မွ မကုန္ႏိုင္တဲ့ လူေတြပင္လွ်င္ ထပ္ၿပီး ရတာအားလံုးယူဦးမယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ရယူေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။ ေလာဘေတြအမ်ားႀကီးတက္လာၿပီး ေငြအေျမာက္အမ်ားရလာၿပီး သံုးစရာေနရာမရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘာလုပ္ၾကလဲဆိုရင္ သံုးဖို႔ျဖဳန္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ေနရာေတြမွာ သြားၿပီးသံုး၊ ျဖဳန္းၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဆႏၵ၊ ရမၼက္၊ ရာဂ၊ အဲဒီလိုင္းေတြမွာ ေရာက္သြားၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူဟာ မိမိကုိယ္မိမိ Self Control မတည့္မတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အခ်န္မေရြး ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္ကုိေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုရ္အာန္က သင္ေပး ေနတာ။ ဘယ္သူမဆို ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန၊ အလိုရမၼက္၊ အတၱေတြကုိ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီလူ ေအာင္ျမင္မယ္တဲ့။ ကုရ္္အာန္က်မ္းပါ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကုိ ျပင္လို႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဟုိရက္က ကၽြန္ေတာ္ ဧရာ၀တီတိုင္းဘက္ကုိသြားရင္းနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔စကားေျပာၾကေတာ့ ေက်ာင္းေတြ မွာ ျပည္သူ႔နီတိသင္ရင္ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီးေျပာတယ္။ ေက်ာင္းမွာစာတမ္းေတြ ေရးထားတယ္။ `မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္´ `မိမိအတန္းကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္´ မျပည့္စံုဘူးထင္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္းေျပာၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္မိုးလင္း အိပ္ယာထရင္ မ်က္ႏွာသစ္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ မ်က္ႏွာႀကီးက ေဟာင္း သြားလို႔လား။ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္က မ်က္ႏွာသစ္ရင္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစား သင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သစ္လိုက္တာနဲ႔ အတိတ္က ေဟာင္းသြား တဲ့ လုပ္ရပ္ေဟာင္း၊ မေကာင္းတဲ့ဟာေတြအားလံုး ထားခဲ့ရမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ မ်က္ႏွာသစ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ သစ္ မယ္။ ၿပီးေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္လားဆုိတာသိဖို႔ မွန္ၾကည့္ၾကတယ္။ မွန္ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ေၾကြးေက်ာ္သံကုိ ေန႔တိုင္းရြတ္မယ္။ မိမိကိုယ္ကုိ ေကာငး္ေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ကစၿပီး ေကာင္း ေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ မိမိရဲ႕စိတ္ကုိေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားမည္။ မိမိရဲ႕ႏႈတ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ ဘယ္သူ႔ ကုိမွ မမွန္မကန္မေျပာဘူး။
မိမိရဲ႕လက္ကုိေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားမည္။ မိမိေၾကာင့္ မည္သူမွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ဘူး။ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေစရ။ ၿပီးေတာ့ မိမိရဲ႕အႀကံအစည္ကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ ဒီေန႔ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ႀကံစည္မယ့္ အႀကံ အစည္အားလံုးဟာ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္နဲ႔ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ေသာစံနမူနာနဲ႔အညီျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ႀကံစည္ပါမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာပါမယ္၊ လုပ္ပါမယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္အကိုင္ကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္လို႔ေျပာမယ္။ သမာသမတ္ရွိစြာ၊ သမာအာဇီ၀ နည္းနဲ႔ ရွာေဖြဆည္းပူးလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုိ လုပ္ကိုင္ေနရင္းနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ပါမယ္၊ ကုသုိလ္ေရး လုပ္ပါမယ္၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမြးရ မယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အမူအက်င့္၊ အျပဳအမူ၊ အေတြးအေခၚေတြကုိလည္း ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ လို႔ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းဟာ စံျပလူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္လာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြက တစ္ဦးကုိတစ္ဦး အနစ္နာခံ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔၊ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ဟာ အလြန္တရာ တရားမွ်တေတာ္မူတဲ့ အရွင္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘာေတြ႔ရလဲဆိုေတာ့ အာယတ္နံပါတ္(၁၀)ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာက လူ႔အဖဲြ႕အစည္းႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ နဲ႔ အန္ဆြာရ္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ အစၥလာမ္ကျပဌာန္းတဲ့ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဘယ္လူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွာ မဆို မုုဟာဂ်ီရ္လည္းရွိေနမယ္။ အန္ဆြာရ္လည္းရွိေနမယ္။ ၿပီးေတာ့ တတိယအုပ္စု ယံုၾကည္သူမ်ား၊ သူတို႔ေနာက္ မွာထပ္မံၿပီး ေရာက္ရွိလာတဲ့ လူေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါတယ္။ သူတို႔အၿမဲေၾကြးေၾကာ္ေနပါတယ္။ (၅၉း၁၀)မွာ-
“ အို … အရွင္ျမတ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔၏ဘ၀ေတြကုိ လံုၿခံဳမႈျပဳေပးသနားေတာ္မူၿပီး ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာေပးေတာ္ မူပါ။ ဒါ့အျပင္ အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္မႈအပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕က ဦးေဆာင္တည္ရွိခဲ့ၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ ၏ ညီေနာင္မ်ားကုိလည္း လံုၿခံဳမႈျပဳေပးသနားေတာ္မူၿပီး ခြင့္လႊတ္ခ်မ္းသာ ေပးေတာ္မူပါအရွင္ ”
မ်ားေသာအားျဖင့္ ကုိယ့္ေရွ႕ကရွိခဲ့တဲ့ ပညာရွင္ေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ အဲဒီလူေတြမရွိ ေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်မွ ျပန္ၿပီးေခ်ပပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်မွ အခ်ိဳ႕က အျပစ္ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒါက အစၥလာမ္ က သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္နဲ႔မကိုက္ညီဘူး။ ကိုယ့္ထက္အရင္ အီမန္သက္၀င္ယံုၾကည္ခဲ့ၿပီးသူေတြကုိ ကုိယ္ေတြက ဘာပဲေျပာရမလဲဆိုရင္ သူတို႔ဘ၀ေတြကုိ လံုၿခံဳမႈျပဳေပးပါလို႔ပဲေျပာရမယ္။ မြတ္ဆလင္မ္ေတြထားရ မယ့္ စိတ္ေနစိတ္ထားပါ။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အမိန္႔ကုိ သက္၀င္ယံုၾကည္တဲ့ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ေနာက္က သာေဘအီးန္၊ သဗၺသာေဘအီးန္အားလံုးေပါ့။ ၿပီးေတာ့ “ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးသားအ တြင္းမွာ သက္၀င္ယံုၾကည္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ရန္ညႇိဳး၊ ရန္စ၊ အာဃာတ တစ္စံုတစ္ရာကုိမွ် မျဖစ္ေပၚေစပါ ေစႏွင့္ ”
အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္သူေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ အဖုအထစ္ေတြ၊ အထစ္အေငါ့ ေတြရွိခဲ့ရင္ အားသာတဲ့လူက ခြင့္လႊတ္ရမယ္။ အားနည္းတဲ့လူက ေတာင္းပန္ရမယ္။ မွားတဲ့လူက ေတာင္းပန္၊ မွန္တဲ့လူက ခြင့္လႊတ္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးၾကားမွာ ရန္ညႇိဳး၊ ရန္စ၊ အာဃာတမရွိရဘူးလို႔၊ မလုပ္ေပးပါနဲ႔လို႔၊ အလႅာဟ္ကုိ ေျပာလ်က္ရွိတယ္။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ ရေနမလဲဆိုတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
“ အုိ … ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရွင္၊ ဧကန္စင္စစ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အလြန္တရာ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေတာ္မူေသာ၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျဖည့္ဆည္းေထာက္ပံ့ေပးေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ပါတယ္ ” လို႔ ဒီအာယတ္မွာေဖာ္ျပေနပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ `ဆဘက´ဆိုတဲ့စကားလံုးကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူက ေရွ႕မွာရွိသည္။ ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္သည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူက ထိပ္ဆံုးကိုေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ရဲ႕ေဖာ္ျပ ခ်က္အရ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေၾကာင့္ ကဲြျပားသြားတဲ့အေျခအေန(၃)ရပ္ရွိပါ တယ္။ အေျခအေနတစ္ရပ္ကေတာ့ သူက `လက္၀ဲ´ဘက္သားလို႔ေခၚတယ္။ သူတို႔ဟာ ေလာကမွာ ယံုခ်င္တာကုိ ယံုၿပီး၊ ေျပာခ်င္တာကုိေျပာ၊ လုပ္ခ်င္တာကုိလုပ္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္တာကုိျဖစ္ဆိုၿပီး ေနခဲ့တဲ့လူေတြျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္အုပ္စုကေတာ့ `လက်္ာ´ဘက္သားေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ယံုၾကည္ ခိုင္းထားတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကုိ ယံုၾကည္ၿပီးေတာ့ အလႅာဟ့္အမိန္႔လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကုိ တစ္ေသြမတိမ္း (ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းဆႏၵအရေျပာရင္ ေအာင္မွတ္ရရင္ ေက်နပ္ပါတယ္လို႔ေျပာေနတဲ့ လူေတြ) အဲဒါ လက်္ာ အုပ္စု။
ထိပ္ဆံုးက လူေတြကေတာ့ ထိပ္ဆံုးမွာပဲ။ အဲဒါကုိ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွာ အခုန ကၽြန္ေတာ္ေျပာေန တဲ့ စိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေတြက တမန္ေတာ္ျမတ္နဲ႔အတူ မိမိတို႔ရဲ႕အသက္အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္ကုိ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္ၿပီး အစၥလာမ္ရဲ႕မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ ထြန္းညႇိမႈမွာ တစ္တပ္တစ္အားပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဟာ ထိပ္ဆံုးမွာပဲရွိေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလူေတြက အလႅာဟ္လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ အနီးကပ္ဆံုးမွာရွိေနခဲ့ပါ တယ္တဲ့။ ( ၾကည့္ ဆူရာဟ္ – ၅၆း၁၀ )
ေအာင္မွတ္ရ႐ံုနဲ႔ ေက်နပ္မယ္ဆုိရင္ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာမွာ ရပ္ေနလိုက္ပါ။ တကယ္လို႔ ဂုဏ္ထူးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ထိပ္ဆံုးမွာေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေန ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္နဲ႔ အညီ မိမိဘ၀ကုိ တည့္မတ္၍ အလႅာဟ္လမ္းညႊန္မိန္႔ၾကားခ်က္ကို တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕လမ္းစဥ္နဲ႔အညီ ထက္ၾကပ္ မကြာလိုက္နာက်င့္သံုးရင္းနဲ႔ ဘ၀တည္ေဆာက္ၾကပါ။ အဲဒါဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးကုိေရာက္ရွိလာပါလိမ့္မယ္ … တဲ့။
ဆူရာဟ္(၉) အာယတ္ (၁၀၀)မွာ “ ထိပ္ဆံုးကေန အရင္ဆံုးဦးေဆာင္ေနတဲ့ မုဟာဂ်ီရ္ေတြနဲ႔ အန္ဆြာရ္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမွာ အလႅာဟ္ဥပေဒ၊ လမ္းညႊန္ျပဌာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေတာ္တည့္ မွန္ကန္အခ်ိဳးအစားက်တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကုိ ထပ္ၾကပ္မကြာ လုိက္နာက်င့္သံုးမယ့္လူေတြ … ” ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြမွာ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္က ေဖာ္ျပရာမွာ အံ့ၾသ စရာေကာင္းတာက ဟဇရာသ္အူမရ္ နာမည္လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ဟဇရသ္ အဗူဘကၠရ္ ဆီးဒၵီးက္နာမည္ လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ဟဇရသ္အြစၥမန္းနာမည္လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ဟဇရသ္အလီ(ရႆြီ) နာမည္လည္း ကုရ္အာန္ထဲမွာမပါဘူး။ ပုဂၢလဓိဌာန္နာမည္ ဘယ္သူ႔နာမည္မွ မပါဘူး။
က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားပါေနတာက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ေမြးစားမႈျပဳလုပ္ျခင္းကုိ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္က တားျမစ္တဲ့အခါမွာ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းေၾကာင့္ `ဇိုက္ဒ္´ဆိုတဲ့နာမည္ေတာ့ ကုရ္အာန္ထဲမွာ ဆူရာဟ္နံပါတ္ (၃၃) မွာ ပါ ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ နာမည္မပါတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာမွလြမ္းေန စရာမလိုဘူး။ အဲဒီ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြဆုိတာ ကုရ္အာန္ကုိ ေလ့လာလိုက္တာနဲ႔ မ်က္စိထဲမွာ ျမင္လာလုိက္လို႔ရ တယ္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ၊ ဦးေဆာင္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ လက္ေတြ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကုိ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
`အလႅာဟ္ကေတာ့ေလ အဲဒီလူေတြရဲ႕ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြကုိ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ သေဘာတူညီခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။´ ေတာ္ၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ ဘာလိုခ်င္ေသးလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ရွင္းတယ္။ အလႅာဟ္ကုိ ယံုတယ္။ အလႅာဟ့္ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္ေတြကုိ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္သံုးတယ္။ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲေမးရင္ အလႅာဟ္ ရဲ႕ `ရာဇီ´ ျဖစ္ဖို႔ပဲ။ အလႅာဟ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈကုိပဲ လိုခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ႏၷသ္လည္း မလိုခ်င္ဘူး။ အလႅာဟ္က `ငါေက်နပ္တယ္၊ ႏွစ္သက္တယ္´ ဂ်ဟႏၷမ္ကုိသြားဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးက သြားမယ့္ထဲမွာ `အင္ရွာအလႅာဟ္´ ကၽြန္ေတာ္ပါသြားမွာပါ။
ဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ပထမဦးဆံုးေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၄)ႏွစ္ (၁၅)ႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဦးေလး မုဟမၼဒ္ဟာရွင္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိေျပာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ဦးေလးဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေန လဲ။ ဂ်ႏၷသ္ ဒီေလာက္ေကာင္းတာ မသြားဘူး။ “ အလႅာဟ္အခုလို ေက်နပ္ႏွစ္သက္သေဘာတူညီလိုက္ျခင္းကုိ ခံရတဲ့အတြက္လည္း အဲဒီလူေတြဟာ အလႅာဟ္အေပၚမွာ ေက်နပ္တယ္ ”
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး “ သူတို႔အတြက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အမတသုခဘံုကုိ အဆင္သင့္ ျပဳလုပ္ထားၿပီးျဖစ္တယ္ ” အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ သေဘာတူညီမႈကုိရရွိေရးအတြက္ အီမာန္ သက္၀င္ယံုၾကည္ျခင္း (အမၼာေလ ဆြာေလဟာ) ေကာင္းျမတ္တဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကုိ လုပ္ကိုင္ရင္းနဲ႔ တမန္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ အဆြာဘ္ေတာ္ေတြ ေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ကုရ္အာန္႔လမ္းစဥ္ကုိ ထက္ၾကပ္မကြာ လုိက္နာက်င့္သံုးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစ၊ အရည္အေသြး၊ အရည္အခ်င္းေတြ ကုိ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခြတၱဗါဟ္ကို ဒီမွာပဲ ရပ္နားလိုက္ပါတယ္ ။ ။